Głównym elementem układu hydraulicznego jest pompa. Jej zadaniem jest dostarczenie do układu hydraulicznego odpowiedniej ilości cieczy pod określonym ciśnieniem. Celem pompy jest więc zamiana energii mechanicznej na energię hydrauliczną.
Pochodząca z obrotu elementu ruchomego energia spręża ciecz podnosząc jej energię kinetyczną. W zasadzie jest to proces odwrotny do tego zachodzącego w silniku hydraulicznym gdzie to energia cieczy zamieniana jest na prace mechaniczną. Oba te urządzenia (pompa i silnik) współpracują ze sobą.
Ze względu na budowę wyróżniamy cztery podstawowe rodzaje pomp:
- Śrubowe
- Zębate
- Łopatkowe
- Wielotłoczkowe
Pompy poza podziałem konstrukcyjnym dzielmy również na układy o stałej wydajności oraz o zmiennej wydajności (nastawialnej).
Najmniej skomplikowanymi technicznie i cechującymi się dużą niezawodnością łatwą eksploatacją i konserwacją są pompy zębate – najpowszechniej stosowane na rynku. Istnieją dwa rodzaje pomp zębatych: o zazębieniu zewnętrznym i wewnętrznym. Pompa zębata składa się z:
- dopływu cieczy
- zbiornika
- odpływu cieczy
Dopływ ma większą średnicę niż odpływ. W zbiorniku znajdują się dwie zębatki, które poruszają wodę (lub inny płyn, np. olej) i „przeciskają” ją przez mniejszy otwór odpływu, co sprawia, że ciecz jest transferowana pod wysokim ciśnieniem, które może być wykorzystane przez silnik hydrauliczny do nacisku tłoka lub poruszania wału obrotowego.