Druga rewolucja przemysłowa

Po „wieku pary” (przeczytaj o 1 rewolucji przemysłowej) na przełomie XIX i XX wieku w wyniku bardzo gwałtownego rozwoju nauki i techniki – nastąpiła druga rewolucja przemysłowa. W zasadzie wszystkie dziedziny działalności człowieka doznały głębokich przemian. Spotęgowanie liczby ludności (zjawisko eksplozji demograficznej), rozwój kapitalizmu spowodowały intensywny wzrost produkcji przemysłowej, który objął całą Europę zachodnią i Amerykę Północną.

Wielu specjalistów zajmujących się historią gospodarczą uważa, iż był to najbardziej płodny okres w dziejach odkryć technicznych. Mówiąc o wynalazkach z tego okresu, nie należy zapominać o ludziach, którzy owe wynalazki odkryli. Wymieńmy kilkoro z nich:

Opatentował nową metodę przerabiania surówki na stal. Opracował tzw. proces pudlingowania, czyli proces świeżenia surówki w piecu.
Wynalazca lampy naftowej, pionier przemysłu naftowego w Europie.
Wynalazł nowy wysokoprężny silnik spalinowy zasilany paliwem płynnym.
Stworzył pierwszą w USA fabrykę samochodów, w której zastosowano taśmowy sposób produkcji.
Samouk, autor ponad 1000 patentów w tym żarówki elektrycznej, mikrofonu węglowego, fonografu. Twórca pierwszej na świecie elektrowni.
Wynalazca telefonu i kilkudziesięciu innych wynalazków telekomunikacyjnych.

Najważniejsze przemiany związane były więc z trzema czynnikami:

  • Przewrót w hutnictwie i metalurgii
  • Powstanie motoryzacji
  • Zastosowanie elektryczności

Poza wymienionymi w artykule pojawiły się też takie wynalazki jak: dynamit, karabin maszynowy, odkurzacz elektryczny,  radio, maszyna do szycia, maszyna do pisania, rower, aparat fotograficzny, tramwaj, metro, samochód i motocykl.

Nie bez powodu cesarz Wilhelm II nazwał okres ten „wspaniałymi czasami”.

Poleć wpis:

Facebook
WhatsApp
Email

Zobacz inne wpisy